سنت جلوگیری از نزاع در ایل شاهسون بغدادی
( حرمت قرآن و نان و شال سید و یاغلیق در میان شاهسونها )
اگر فی مابین دو خانواده یا دو تیره یا طایفه اختلاف شدیدی در می گرفت و احتمال دعوای شدید می رفت ، یک میانجی به همراه یک یا دو نفر قرآن یا نان داخل یک مجمعه می گذاشت و به سوی طرفین متخاصم می رفت و معمولا به سمت گروهی که قویتر یا تعداد افرادشان زیاد بود می رفت و آنان را به قرآن یا نان قسم می داد ( سیزیی آند وئریرم بو قرآن کی محمدین دوشوندن گلیب یا بو چورگین حورمتینه بو داوادان گئچین ) که از دشمنی و دعوا دست بردارند .
دو حالت داشت اکثرا طرفی که قرآن یا نان به سمتشان رفته بود قبول می کردند و در موارد نادر گروه یا طایفخ ای از دعوا نکردن انصراف نمی دادند . ولی جالب است بدانیم طرفی که قسم قرآن و نان را رد می کرد شکستش با وجود تعداد زیاد افراد و قدرت حتمی بود .
در مواردی این کار را یک سید انجام می داد او شال خود را از کمر باز می کرد و به همراه یک ریش سفید به میان دو طایفه می رفت و شال خود را میان آن دو متخاصم پهن می کرد و معمولا دو طرف گذشت می کردند .
در موارد بسیار شدید یک زن گیس سفید
یاغلیق خود را از سر باز می کرد و آن را در مجمعه قرار می داد و به سمت طرفین متخاصم می رفت و آنان را به یاغلیق خود قسم می داد ( سیزیی آند وئریرم بو یاغلیغین حورمتینه داوادان ال چکین ) یک مورد هم گزارش نشده است که زن گیس سفیدی به میان دو طرف متخاصم برود و دعوا ادامه پیدا کند .
اگر یک طرف دعوا ضعیف بود یکی از زنان گیس سفید یاغلیق بر می داشت و به کمک خواهی نزد دیگر شاهسونها می رفت و کمک می خواست و آن طرف به حرمت یاغلیق به کمک می آمد.
در مورد اخیر چون طایفه سومی نبود که وساطت کند و درگیری نیز حتمی بود این کار صورت می گرفت چون میانجی باید از طایفه ثالثی باشد .
نوشته ابوالفضل فردوسی ( عارف )
به نقل از اصغر فردوسی ۶۷ ساله و حسین فردوسی ۵۷ ساله
سایت ایل شاهسون
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
نوع مطلب :
برچسب ها :
فرهنگ ایل شاهسون، تاریخ ایل شاهسون، ایل شاهسون، ایل شاهسون بغدادی، شاهسون، شاهسون ساوه، شاهسون قم،
لینک های مرتبط :
تبلیغات 